Osioł ze Shreka

Avis

Stereotypy

Jestem Magda, mam czternaście lat. Ludzie nazywają mnie ‘słit’. I mają ku temu powody, lecz są to jedynie powody powierzchowne...

Wczoraj spojrzałam w lustro. Z przestrachem oglądałam każdy cal idealnego ciała tej utlenianej, długonogiej blondynki, która patrzyła na mnie z odrazą spod mocno pociągniętych czarnym tuszem rzęs. Ubrana była w kusą bluzeczkę, mini-spódniczkę i dziesięciocentymetrowe szpilki. Jasne włosy opadały jej na odsłonięte ramiona, usta miała wymalowane czerwoną szminką, na policzkach tony niedopasowanego do cery podkładu.

To byłam JA. A dokładniej mówiąc moja żelazna maska, którą sama sobie wykułam. Straszna skorupa, którą muszę nosić każdego dnia i każdej nocy, o każdej porze. Maska idiotyzmu, słodkości, seksapilu i różu. Maska, której nie chcę.
Bo ja się boję.
Bo jestem tchórzem.
Bo muszę jakoś przetrwać w dżungli podłości ludzi.

Kiedyś byłam inna. Nie lubili mnie, nie szanowali. Postanowiłam, że się zmienię. I zmieniłam się. Teraz żałuję.
Zaczęłam zasłaniać ubraniem coraz mniej ciała, przefarbowałam włosy, wmówiłam sobie, że techno i pop jest super, znalazłam chłopaka, którego skądinąd wcale nie kochałam. Zerwałam z nim po dwóch miesiącach. Nie było mi żal tego ogolonego na łyso idioty, rzucającego kurwami na prawo i lewo. O nie. Kochałam za to innego... obserwowałam go sobie na szkolnych korytarzach, serce waliło mi jak młotem, gdy mnie mijał. Ale ja nie miałam u niego szans. Tacy jak on gardzą słodkimi idiotkami, a ja na taką właśnie wyglądam.
Żałuję.
Żałuję, że krzywdziłam ludzi.
Żałuję, że wyśmiewałam się z wszystkich.
Żałuję, że byłam jaka byłam.
W głębi duszy jestem inna. Umiem czuć ból, radość, współczucie...
Lecz muszę grać swoją rolę błazna, by nie zginąć w otaczającym mnie świecie.

Jestem Magda, mam czternaście lat. Ludzie nazywają mnie emo. Jakkolwiek oni by tego nie rozumieli.

Bo ubieram się we własnym stylu, bo słucham hardcore’u, bo wyrażam jasno swoje uczucia i emocje. I to czyni mnie już samobójczynią z podciętymi żyłami...
Na swój sposób nienawidzę świata.
Bo świat budują ludzie.
A ludzie są dla mnie okrutni.
Oko za oko, ząb za ząb. Oni mnie nienawidzą, ja nienawidzę ich.
Mam zaufaną grupę przyjaciół i to mi wystarcza. Nie potrzebuję innych, wszelakich słitów, dresów i innego cholerstwa. Żyję w swoim świecie, małym, wyidealizowanym świecie. Dobrze mi tu.
Staram się mieć ich gdzieś. Mieć gdzieś ich idiotyczne zaczepki. Bo oni wierzą stereotypom. Dla nich już dawno dyndam na gałęzi drzewa.
Dlaczego...?
Nie umiem sobie na to odpowiedzieć. Nie potrafię. Czy ci ludzie nie mają uczuć? Czy nie mają rozumu?
Płaczę.
Płaczę rzewnymi łzami, ubolewając nad złem tego świata.
Krzyczę.
I cierpię w krzyku.
Umieram w krzyku, podczas gdy inni umierają w milczeniu.

Jestem Magda, mam czternaście lat. Ludzie nazywają mnie hipiską. Nie. Nie ćpam, nie śpię pod gołym niebem, z dala od domu, nawet włosów nie mam długich. Ale mam serce hipiski i to wystarcza.

Bo według mnie na świecie jest miejsce dla każdego.
Dla pustego z pozoru słita, dla ubolewającego nad swoim życiem emo. Świat jest tak wielki, tak ogromny. A jednak ludzie się nawzajem zwalczają. Nienawidzą, wyzywają, wyśmiewają, toczą wojny.
Ale nie płaczę nad tym.
Wolę śmiać się, patrząc na przyjaźń, miłość, dobro. Cieszę się słońcem, księżycem, gwiazdami, cieszę się, że żyję.
Niech żyje też każdy inny.
Emo, hipis i słit.
Żyjmy.
Żyjmy w przyjaźni, nie w złości, smutku cierpieniu.
Bo po co?
Żyjmy
Żyjmy w miłości.
Po prostu żyjmy.
Bo nienawiść to nie jest życie.

Alexandra

Avis

co wow?

Alexandra

b. fajne

Avis

ja się tak napracowałam, a Ty mi to 2 słowami?

A jakieś refleksje czy co..?

Alexandra

zabrakło mi słów ?
bardzo zgrabnie i ładnie napisane
działające na wyobraźnie... po prostu mniam

Avis

styl to tu leży

Chodzi mi raczej o odczucia po przeczytaniu Smile

...czy człowiek nie jest zbyt mało tolerancyjny?

Alexandra

Avis

dlaczego?

Alexandra

Avis

może warto by było się zmienić

lunka

Ja nie toleruję ,,słodkich ididotek''.
Ale nie dokuczam im z tego powodu, traktuje je normalnie.
Tyle, że w sobie chowam wyrobioną o nich opinię.
No.

Avis

mnie takie też wkurwiają. Ale staram się je zrozumieć ;-]

Dagi

Krótko? Nie ma 'słodkich idiotek'.

A na temat tekstu na W. się wypowiedziałam.

Avis

może i nie ma, ale niekiedy zaczynam mieć wątpliwości. Ale wtedy włancza się żółta żarówka i przypomina o tolerancji