Osioł ze Shreka

Alexandra

Lubi ktoś Kerna ?

Przyszedł do mnie mój pies
Z oczami pełnymi miłości
Zajrzał mi aż do duszy
A potem nadstawił uszy
I spytał:
- Gdzie są te kości?

Możliwe, że nieco zbladłem
Jak wszyscy nagle pytani.
- Ja - odparłem - kości nie
Zjadłem...
Idź spytaj, może pani?

Ale on westchnął głęboko
I nawet nie drgnął, fujara,
A potem zmrużywszy oko
Mruknął:
- Zna pan Cezara?
- Cezara? - rzekłem nie zmieniając tonu
- Tego od rzeźnika?
- Nie tego od Rubikonu...

Czy wszystko jest już wytłumaczone?
Czy jasne jest?
Czy nie?
Skoro ktoś krzyczy:
"Kości rzucone"
To niech psom psiakrew powie gdzie.

Dorve

Nie znam, ale wiersz mi się podoba.
Taki trochę inny.
Z nacie Małgorzatę Hillar?

"My z drugiej połowy XX wieku
rozbijający atomy
zdobywcy księżyca
wstydzimy się
miękkich gestów
czułych spojrzeń
ciepłych uśmiechów

Kiedy cierpimy
wykrzywiamy lekceważąco wargi

Kiedy przychodzi miłość
wzruszamy pogardliwie ramionami

Silni cyniczni
z ironicznie zmrużonymi oczami

Dopiero późną nocą
przy szczelnie zasłoniętych oknach
gryziemy z bólu ręce
umieramy z miłości"

Avis

a ja nie lubię wierszy. Tzn, czytać : P

Kay

Ten wiersz, który podała Dorve, traktuje o mnie x]
Na słabostki pozwalam sobie tylko w internecie albo tylko nocą.

Alexandra

"Kiedy cierpimy
wykrzywiamy lekceważąco wargi

Kiedy przychodzi miłość
wzruszamy pogardliwie ramionami

Silni cyniczni
z ironicznie zmrużonymi oczami "

coś znajomego Wesoly

Dorve

Mi się ten wiersz szalenie podoba. Może dlatego, że opisuje po części mnie samą?

Latynka

Faktycznie fajny wiersz Dorve : )
No cóź nie stać mnie na coś oryginalnego tylko to 'fajny'
Ale to nic ; p

Czarna

Ładny. Hmm ale czy w miłość można po prostu nie wierzyć? Bo ja niestety czegoś takiego nie wyznaję

Avis

dziwią mnie ludzie, którzy uparcie twierdzą, że miłość nie istnieje.